ویلون

ویولن یکی از سازهای موسیقی زهی است که به عنوان ابزار ارکسترال بسیار محبوب و شناخته شده است. این ساز از خانوادهٔ سازهای زهی ویولن است که شامل ویولن  (violin), ویولن آلتو (viola), ویولن‌ سل(cello) و کنترباس (double bass) می‌شود. ویولن از چوب ساخته شده و دارای چهار زه است. زه‌های ویولن اغلب از نخ نایلون یا مواد مشابه ساخته می‌شوند و توسط یک قرقره (کلید) تنظیم می‌شوند. نوازنده ویولن به نام "ویولنیست" یا "نوازندهٔ ویولن" شناخته می‌شود. ویولن از نظر صدا و طنین‌ها به عنوان یکی از زیباترین و حساس‌ترین سازها شناخته می‌شود و در انواع موسیقی از جمله کلاسیک، جاز، پاپ و موسیقی محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز به دلیل طراحی منحصر به فرد و قابلیت اجرای موسیقی با انفعال و احساس، جزء ابزارهای بسیار محبوب در دنیای موسیقی محسوب می‌شود.

قسمت های مختلف ویلون

سیم گیر ویلون (tail piece) یک قسمت است که در پایین صفحه ویلون نصب می‌شود. نام آن نیز به دلیل اینکه چانه نوازنده ویلون را حمایت می‌کند، "سیم گیر" نامیده می‌شود. این قسمت نقش مهمی در نگه‌داشتن و تعیین موقعیت دقیق ویلون در دست نوازنده دارد. وظیفه سیم گیر به نوازنده این است که ویلون را به شکلی که راحت‌ترین حالت برای نواختن است در دست بگیرد. برخی از سیم‌گیرها دارای پدهایی هستند که از ایجاد فشار زیاد بر چانه جلوگیری کرده و راحتی نوازنده را افزایش می‌دهند. سیم گیرها معمولاً از چوب، پلاستیک، یا مواد مشابه تهیه می‌شوند و در طراحی‌ها و اشکال مختلفی قابل دسترسی هستند. انتخاب سیم گیر مناسب با توجه به اندازه چانه و ترجیحات شخصی نوازنده می‌تواند به بهبود راحتی و کیفیت نواختن کمک کند.  

جعبه ویلون

صورت یک جعبه به شکل منحصر به فردی ساخته می‌شود و از چوبهای انتخاب شده با دقت بسیار بالا ساخته می‌شود. بدنه ویلون شامل چند بخش اصلی است:

1. تخته (Top Plate): تخته بالایی بدنه ویلون است و به آن "تاکه" نیز گفته می‌شود. این تخته از چوب انتخابی با کیفیت بالا ساخته می‌شود و نقش اساسی در تولید صدا دارد.
2. پشت (Back Plate): پشت بدنه ویلون به شکل منحنی است و نیز از چوب با کیفیت بالا ساخته می‌شود. این بخش نیز به تولید صدا کمک می‌کند و با تاکه یک جفت هماهنگ تشکیل می‌دهد.
3. کناره‌ها (Ribs): کناره‌ها بخش‌هایی از بدنه ویلون هستند که اطراف تاکه و پشت جای می‌گیرند و به ارتقاء استحکام و سازگاری بخش‌های مختلف بدنه کمک می‌کنند

خرک یا bridge

خرک یا bridge در ویلون و سازهای زهی دیگر یک بخش مهم است که نقش اساسی در انتقال صدا از سیم‌ها به تخته  و سایر بخش‌های بدنه دارد. این قسمت بر روی بدنه واقع شده و به عنوان یک پل (bridge) بین سیم‌ها و بدنه ویلون عمل می‌کند.

شکاف های صدا یا F holes

شکاف‌های صدا یا F-holes (شارژها) در بدنه ویلون قرار دارند و نقش مهمی در تشکیل صدا و تنظیم آن ایفا می‌کنند. این شارژها به شکل حروف "F" در تاکه (تخته بالایی بدنه) قرار دارند و از هر دو طرف تاکه به سمت پشت بدنه ادامه دارند. این الگوی شکل‌دهی به بدنه ویلون از نظر صوتی بسیار حائز اهمیت است. وظیفه آن تنظیم صدا ، تعادل صدا ، تثبیت ساختار ، و جلوه زیبایی است.  

تخته انگشت گذاری یا fingerboard

تخته انگشت‌گذاری یا Fingerboard در ویلون بخشی از گردن (Neck) ساز است که در آن نوازنده انگشتان خود را برای نواختن نت‌ها قرار می‌دهد. این بخش از چوبی یا مواد مصنوعی ساخته می‌شود و بر روی تابه (Fingerboard) ویلون قرار می‌گیرد. وظیفه اصلی تخته انگشت‌گذاری به راحتی و دقیق نواختن نت‌ها توسط نوازنده است.  

سیم ها

سیم‌های ویلون اغلب از موادی نظیر فولاد، تیتانیوم، یا آلیاژهای مس و نیکل ساخته می‌شوند. هر یک از این جنس‌ها خصوصیات صوتی و بازی نوازندگی متفاوتی دارند، و نوازندگان ممکن است بر اساس سلیقه‌های شخصی و نوع موسیقی که می‌نوازند، انتخاب کنند. 1. **فولاد:** سیم‌های فولادی برای ویلون‌ها بسیار معمول هستند. این سیم‌ها به دلیل سختی و زنده بودن صدا، جزء محبوبیت بالایی برخوردارند. 2. **تیتانیوم:** سیم‌های تیتانیوم نیز استفاده می‌شوند و ممکن است نسبت به سیم‌های فولادی صدایی گرمتر و پردتایی تر ایجاد کنند. این نوع سیم ممکن است برای برخی از نوازندگان به عنوان گزینه‌ای مناسب برای صداهای ملایم‌تر در نظر گرفته شود. 3. **آلیاژهای مس و نیکل:** سیم‌هایی که از آلیاژهای مس و نیکل تشکیل شده‌اند نیز در بازار موجود هستند. این سیم‌ها ممکن است با قیمت کمتری در دسترس باشند و برخی نوازندگان آنها را به عنوان گزینه‌ای اقتصادی در نظر می‌گیرند. نوازندگان معمولاً با تست و امتحان مختلف، بهترین نوع سیم را برای نیازهای خود انتخاب می‌کنند. این انتخاب می‌تواند بر اساس سلیقه شخصی، نوع موسیقی و شرایط مختلف اجرایی باشد.  

شیطانک

یک قطعه کوچک و معمولاً مستطیلی از موادی مانند استخوان یا مصنوعی، در قسمت بالایی گردن ساز و در نزدیکی سر تابه (Fretboard) قرار دارد.  

گوشی یا peg 

گوشی‌ها یا Pegs در ویلون نقاط متصل‌کننده سیم‌های ویلون به تاکه (تخته بالایی بدنه) هستند. هر ویلون معمولاً چهار گوشی دارد که به تعداد چهار سیم ویلون متصل هستند. این گوشی‌ها ممکن است از چوب، ابنوس، یا مواد مشابه ساخته شده باشند. وظایف اصلی گوشی‌ها عبارتند از: 1. **تنظیم کشش سیم‌ها:** با چرخاندن گوشی‌ها، کشش سیم‌های ویلون تنظیم می‌شود. این تنظیم به نوازنده امکان می‌دهد تنظیمات دقیق‌تری برای نواختن انجام دهد و صدای ویلون را بهینه کند. 2. **نگهداری تنظیمات:** گوشی‌ها در موقعیت تنظیمات سیم‌ها قرار می‌گیرند و نگهداری تنظیمات و حفظ تنظیمات صحیح برای صدای بهینه اهمیت دارد. 3. **زیبایی و ظاهر:** گوشی‌ها نقش مهمی در زیبایی و ظاهر ویلون دارند. طراحی و جزئیات گوشی‌ها می‌تواند به شکل و زیبایی کلی ویلون افزوده شود. تنظیم سیم‌ها با استفاده از گوشی‌ها نیاز به دقت و تجربه دارد. نوازنده با چرخاندن گوشی‌ها و تنظیم کشش سیم‌ها می‌تواند ارتفاع نت‌ها را درست تنظیم کرده و صدای ویلون را به دلخواه تغییر دهد.  

آرشه یا کمان

چوبی است که رشته‌های موی دم اسب در طول آن کشیده شده و به دو سر آن ثابت شده است. و وظیفه ی آن نواختن ویلون است.