سازهای بادی از اولین آلات موسیقی بودند که به دست بشر ساخته شدند. انسان‌های قرون گذشته آموخته بودند که با دمیدن در مخروط، برگ، یا حتی شاخ حیوانات می‌توانند صدایی بلند و بوقی مانند تولید کنند. آنها با استفاده از این دانش به ساختن آلات موسیقی کنونی پرداختند.
ساز سنتور یکی ز ساز های اصیل و قدیمی ایرانیست
سنتور یکی از خوش آواترین و قدیمی ترین ساز های ایرانیست که در گروه ساز های زهی زخمه ای قرار میگیرد که دارای صوتی شفاف بوده و برا تک نوازی و هم نوازی بسیار مناسب است .محدوده اوای سنتور حدود 4 اکتاو است که این ساز را جز گسترده ترین ساز های ایرانی قرار می دهد.
در واقع در سنتور نوازی سیم ها توسط ضربات یک جفت “مضراب” یا “زخمه” به صدا در می آیند.
ویولن امروزی موجودیت خود را مدیون ساز قدیمی دیگری بنام ” لیرا ” می باشد ، این ساز اوایل قرن نهم میلادی در اروپا به حالت خمیده و ایستاده نواخته میشد. بر اساس برخی فرضیه های دیگر ویولون تکمیل شده سازی بنام رباب می باشد (در فارسی رواده ، نوعی کمانچه بسیار قدیمی که خواستگاه آن منطقه سیستان و بلوچستان ، افغانستان و هندوستان می باشد) رباب بعدها به اروپا راه پیدا کرد و در آن تغیراتی داده شد و ساز دیگری بنام ربک از روی آن ساخته شد. در عربی ویولن با نام پارسی کمان نامیده می شود. برخی معتقدند سازنده ویلون به شکل امروزی آن گاسپارو دا سالو یا گاسپارو برتولتی ایتالیایی می باشد که خود نوازنده چیره دست کنترباس بود.
تنبک یکی از اصلی ترین اجزای موسیقی سنتی ایرانی است .تنبک در کنار دیگر ساز های کوبه ای ایرانی به دو صورت تکنوازی و همنوازی نواخته میشود که امروزه تمرکز استادان این ساز بیشتر بر روی تکنوازی و تکنیک نوازی تنبک معطوف شده است. آموزش تنبک در موسیقی ایرانی پایه و اساس ریتم شناسی است و نقش بسیار مهمی در آن دارد.در واقع تنبک نقش اصلی را در ریتم و ضرب قطعات موسیقی سنتی ایفا میکند . تقریبا تمام نوازنده های ساز های ایرانی نیاز به دوره ی ریتم شناسی و ضرب توسط ساز تنبک را دارند که به درک آنها از ریتم کمک کند و باعث سریع تر شدن فرایند آموزش موسیقی شود. این ساز به دو صورت تنبک و دمبک تلفظ میشود که شکل امروزی تر آن تنبک است.این کلمه متشکل از دو بخش تن (تم) و بک است که این دو از حرکات اصلی نوازندگی این ساز میباشد و در ادامه به توضیح بیشتر این حرکات می پردازیم.
واژه تار خودش در فارسی به معنی رشته‌است. هرچند که ممکن است معنی یکسانی در زبان‌های تحت تأثیر فارسی یا دیگر زبان‌های ایرانی تبار مثل کردی داشته باشد. این باعث شده‌است که کارشناسان ایرانی بر این باور باشند که تار ریشه مشترکی میان همه اقوام ایرانی‌تبار در جایی که از سوی ایرانیکا با قاطعیت به نام قاره فرهنگی ایرانیان نامیده شده دارد.در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. غلامحسین درویش یا درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.
